Thijs Kemperink – Bonje
Op zaterdag 30 maart bezocht ik Thijs Kemperink voor de twee keer in het DOK6 Theater in Panningen. Het is voor de eerste keer dat we op de eerste rij zitten (zoals vrijwel altijd als enige) en met rust gelaten worden door de artiest op het podium. En dat is gelijk een verwijzing naar het globale thema van zijn show: mensen in hun waarde laten.
Thijs Kemperink neemt ons in een anderhalf uur durende voorstelling mee naar het leven van Twente. Nuchterheid, vriendschap en dankbaarheid. Normaliter proef je bij veel artiesten dat verhalen zwaar uit verband getrokken worden en verzonnen worden voor de show. Helemaal niet erg, maar bij Thijs had ik dit idee totaal niet. Als je mij zou vragen of hetgeen wat hij allemaal gezegd heeft tijdens de show waar zou zijn dan zou ik zeggen dat zeker 80%, al dan niet meer, waarheidsgetrouw zou kunnen zijn.
Ik vind het mooi hoe Thijs ons wil laten zien dat we dankbaar moeten zijn voor wat we hebben in het leven. Dat die Twentse nuchterheid zo gek nog niet is. De goedlachse cabaretier blijft veilig binnen de lijntjes in deze voorstelling en laat zoals ik al eerder benoemde iedereen in zijn waarde. Geen satirische grappen naar gebeurtenissen uit het verleden maar mooie quotes over de tijd van de oorlog. Geen grappen over zware ziektes, nee een gebbetje tussen door om een nietszeggende Facebook quote. Het is ook datgene dat mij zo aanspreekt aan deze man. Hij wil niemand kwetsen en zijn grappen zijn nergens grof. Hij springt van woordgrap naar woordgrap en houdt de boel lekker herkenbaar voor het publiek.
Wat ik vooral kon waarderen is het feit dat hij allereerst stil stond bij het overleiden van een crewmember van het theater. Zeker in zo’n regionaal theater is het een zeer respectvolle keuze en een keuze die het publiek kan waarderen. Daarnaast komt Thijs na de voorstelling nog even kort het podium op en vertelt hoe blij hij is met het feit dat hij in een iets grotere zaal mag spelen voor circa 100 man. Het symboliseert nog eens mooi hoe Thijs dankbaar is voor de dingen in zijn leven.
Emiel van der Logt – Serieus?!
Voor de derde keer ging ik naar een voorstelling van Emiel van der Logt. Ik heb hem tweemaal gezien, een keer in een duo programma en een keer in de opening van een nieuw theaterseizoen. Ditmaal was ik uitgenodigd door de cabaretier om zijn voorstelling bij te wonen omdat ik hem in het verleden gemist heb bij een andere voorstelling waaraan hij volgens de website van het theater aan zou deelnemen. Goed, foutje van het theater, kan gebeuren, maar Emiel van der Logt lost het op door mij te voorzien van twee gratis kaartjes op een locatie naar keuze van zijn nieuwe show Serieus?!
En nee… ik ben positief in deze recensie maar dat heeft helemaal niets te maken met het feit dat ik gratis kaartjes heb gekregen.
Op een stormachtige dag rijd ik samen met mijn vriendin naar het theater in Maastricht om zijn nieuwe show te bekijken. We gaan naar de bovenzaal in het theater waar 115 personen in kunnen en op 3 lege stoelen na is de zaal volledig gevuld.
En dan begint de rit. Emiel knalt van de ene grap in de andere en heeft ontzettend veel interactie met het publiek. Als mensen praten dan word je eruit gepikt zonder dat je uit je comfortzone wordt gehaald. Ergens midden in de show vraagt hij iemand uit het publiek om naar voren te komen voor een fotomoment. Ook hier laat hij de persoon volledig in zijn waarde en neemt deze persoon niet in de zeik voor een volle zaal.
We vallen van de ene herkenbare situatie in de andere. Grapjes over vrouwenlogica, zijn leven met zijn kinderen, schoonouders, maar ook maatschappelijke problemen. Alles is ontzettend herkenbaar, veel is ontzettend actueel en er zit een lichte serieuze ondertoon achter de grappen.
Emiel weet op geen enkel moment te verslappen waardoor er simpelweg geen enkel saai moment in de voorstelling zit. De grappen zijn enigszins grof maar ook hier wordt iedereen in zijn waarde gelaten. Niet het schelden met ziektes, niemand kwetsen om bepaalde eigenaardigheden. Nee, hij vertelt over de zaken die wij ook denken in bepaalde situaties.
Emiel is eerlijk en oprecht, grappig en bovenal een echte mens-mens. Hij lijkt mij beslist het type waarmee je na de voorstelling mee aan de bar kunt gaan hangen. In zijn show sprak hij over theater Carré en als er iets is wat ik deze man gun dan is zijn het grote podia met veel publiek. Ik ga heel eerlijk zijn, ik zie Emiel van der Logt wel staan tussen namen als Theo Maassen, Jochem Myjer en Guido Wijers. Een opkomend talent is het zeker en ik hoop oprecht dat hij later grote zalen mag vullen.
Javier Guzman – Guzmán
Ook Javier Guzman zag ik al eerder met zijn show Ga-Bie-Jer op de planken staan en The Backstage Comedy Tour. Ik heb een soort haat-liefde verhouding met deze man. Ik ben een persoon die satire niet altijd kan waarderen en als je over de schreef gaat met een grap dan ben ik ook klaar met die persoon. Javier staat er om bekend geen blad voor de mond te nemen en geen enkele bevolkingsgroep te sparen. En toch ben ik nu al voor de tweede maal naar zijn voorstelling geweest, waarom?
Ik ben altijd bang dat hij tijdens een voorstelling te ver gaat en beide keren is het steeds net niet voorgekomen. Javier zoekt de grenzen op maar gaat er gelukkig nergens overheen. Javier vertelt openhartig over zijn verleden waarin hij een alcohol- en drugsverslaving heeft gehad.
De grappen in deze voorstelling zijn raak maar helaas komen meerdere grappen mij bekend voor uit zijn vorige voorstelling. Deze voorstelling betrof een try-out en je merkte dat niet alle grappen even goed uit de verf kwamen. Sommige grappen volgde elkaar op zonder echt een verband met elkaar te hebben en hierdoor was het met vlagen enigszins lastig om de aandacht er bij te houden. Deze voorstelling bevatte een pauze welke welkom was om even alles te verwerken wat er gezegd was.
Misschien ligt het aan mij maar de grappen gaan van de ene kant naar de andere kant. Sommige geslaagd, sommige wat minder en dat is dan ook mijn grootste minpunt aan deze voorstelling. De flow van de show is niet helemaal optimaal. Natuurlijk, het is een try-out dus het is niet meer dan logisch dat er nog gewerkt wordt aan de show.
Wat wel sterk is, is het feit dat Javier 1 rode lijn door de voorstelling heeft, namelijk wat vroeger kon ligt nu gevoelig. Waar je vroeger grappen over kon maken, dat kan nu niet meer.
De show was een leuke zit maar gevoelsmatig had er nog wat meer tijd besteed mogen worden aan het schrijven van de show want hoewel de show enkele raken grappen bevat moet Javier zichzelf eigenlijk redden door hard te schreeuwen en tegendraadse dingen te zeggen om de aandacht van het publiek er bij te houden.
Spruijt en Opperman – Zij en ik
Op 2 februari worden we het theater ingestuurd waarbij iedereen in het publiek voorzien wordt van een wasknijper. Waarom? Geen idee.
Ik ben op een verassingsdate met mijn vriendin waarbij we niet weten welke voorstelling we te zien krijgen. In dit geval kregen we een sneak peak van de voorstelling “Zij en Ik” van kleinkunst duo Spruijt en Opperman.
Het duo maakt een muzikale opening en de voorstelling begint en al gelijk op dat punt wil ik even inhaken. De relatief korte voorstelling bevatte diverse liedjes die zelf geschreven zijn door het duo. De nummers zijn mooi, goed uitgevoerd en bovenal herkenbaar (beluister ze ook zeker even op Spotify). De show snijdt zaken aan die vooral onder jongeren spelen en daarmee is deze show vooral erg sterk voor millennials. Alle non-issues voor ons als jongeren komen aan bod. Tinder, voor de eerste keer samenwonen en het altijd prachtige leven op Facebook.
Je merkt een duidelijke scheiding in de zaal tussen de ouderen en de jongeren. Wordt er raak ingespeeld op typische hedendaagse dingen dan volgen er vraagtekens bij de wat ouderen in de zaal. Het duo neemt geen blad voor de mond en wat vooral opvalt is hoe zelfverzekerd het duo op het podium staat. Beide dames zijn midden in hun twintiger jaren maar spelen alsof ze al jaren op het podium staan en dat maakt de voorstelling vooral zo sterk.
Herkenbare situaties, mooie nummers en bovenal de interactie met het publiek maken deze voorstelling sterk. Het is allemaal in een lekker snel tempo, enigszins grof maar vooral met respect gemaakt. Ik denk dat deze show vooral erg sterk uit de hoek komt bij pubers, adolescenten en jongvolwassene en ik ben dan ook zeer benieuwd hoe hun volgende show er uit gaat zien. Beide dames hebben zich onlangs een week opgesloten in een vakantiehuisje om inspiratie op te doen voor een nieuwe show en ik kan niet wachten om over een jaar of wat weer vooraan te zitten om te kijken naar deze twee opkomende talenten.
Ik ken zelf helaas vrij weinig jongeren die naar het theater gaan maar voor iedereen die nog jong is of zich jong voelt, ga deze twee dames zien want de show zit vol met rake humor voor ons als jonge generatie.
Jochem Myjer – Adem in, Adem Uit
Tja, wat moet ik hier over zeggen. Jochem Myjer blaast het dak van de Oranjerie er af en is sterker dan ooit. Jochem Myjer zet keer op een keer een sterke show neer en gevoelsmatig is Jochem na zijn ziekte van enkele jaren terug alleen maar sterker geworden omdat hij nu nog vrolijker in het leven staat. Vrolijk omdat hij er nog is. Vrolijk omdat hij dag in, dag uit mag doen wat hij zo leuk vindt. Ons mensen entertainen.
Jochem stuitert over het podium, rent nog net niet een hele marathon en grapt maar door. Het is allemaal zo sterk en zo mooi. Het is simpelweg prachtig om te zien dat iemand met zoveel passie optreedt voor de mensen. Jochem maakt gevoelsmatig zijn droom waar en geniet van iedere seconde.
De show zit vol met hilarische momenten maar ook mooie, integere momenten. Typetjes, chaos, uptempo nummers, lichtshows, alles komt voorbij en ik denk dat niemand kan tippen aan de veelzijdigheid die Jochem als cabaretier heeft. Jochem maakt duidelijk dat het leven mooi is en dat we stil moeten staan bij het mooie en niet het verdrietige.
Jochem ontroert, Jochem verbaast, maar wat ik het hoogste compliment vind om te geven is het feit dat je naar een theatervoorstelling kunt gaan waar je even anderhalf uur alle ellende die buiten de theaterdeuren zich bevindt kunt vergeten. Jochem geeft zijn alles en zet een 10 weg met deze voorstelling en volgens mij heeft deze man nooit een dag in zijn leven dat hij een 9,5 weg geeft. Altijd sterk, altijd opgewekt en bovenal altijd dankbaar. Dat is Jochem Myjer. Wat een prachtige man.